Sanallaştırma Türlerini incelemiş olduğumuz çalışma içinde Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) ve Uygulama Sanallaştırma (Application Virtualization) özelinde bilgiler aktarmıştık.

Bu iki sanallaştırma türünün bir-birlerine çok benzemekte olduğunu, neredeyse aynı amaç için hizmet ettiğini ve bunun ötesinde Citrix ve Vmware firmalarının bu iki sanallaştırma türü için piyasada bulunan ürünlerinin, aynı isimlere sahip olduğunu da konuşmuştuk.

Sanallaştırma dünyası zaten karmaşık bir mimariye sahip. Kendi özelinde çok fazla teknolojiyi barındıran bir dünya olması yetmezmiş gibi bu türde teknik ve isim benzerlikler ve aynı isimlerin kullanılması karmaşıklık seviyesini arttırmaktadır.

Ve daha öncede söylediğim gibi daha kolay manipüle edilmemize zemin oluşturmaktadır.

Uygulama Sanallaştırma (Application Virtualization) türü mimari geçişin yapıldığı dönemde çok fazla kullanılmış bugün ise eskiye göre kullanım oranı biraz daha düşük olsa bile sanallaştırma türleri arasında yerini almış bir sanallaştırma türüdür.

Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) türü ise eskiden beri, neredeyse 20 seneden fazla bir zamandır kullanılmakta ve kullanım oranı ise her geçen gün artış gösteren ve sürekli yatırım yapılan bir sanallaştırma türüdür.

Bu iki sanallaştırma türü bir-birine çok benzediği için belki de Uygulama Sanallaştırma (Application Virtualization) türünün kullanım payı, Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) türü ile yer değiştirdiğini düşünebilirsiniz ve haklı da olabilirsiniz.

Fakat, bu iki sanallaştırma türünün kullanım amaçları neredeyse aynı olsa bile teknik olarak ve yaygınlaştırma işlemlerinde ve de kullanım şekilleri çok farklıdır.
Üç başlık altında bu farkları incelediğimiz zaman bu iki sanallaştırma türü arasında ki farkı daha net bir şekilde anlayabiliriz.

Birinci incelememiz gerekli olan en temel fark, kaynak kullanımı olarak karşımıza çıkmaktadır.
Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) türü sahip olduğu bilgi işlem kaynaklarını son kullanıcılara paylaşmaktadır.

Uygulamalar Terminal Server ya da yeni ismi Remote Desktop Server üzerine yüklenmekte ve kullanıcılar merkezi bir bilgi işlem kaynağı üzerinden uygulamaları çalıştırmaktadır.

İşletim sistemi ve uygulamalar aynı platform üzerinde aynı bilgi işlem kaynağı üzerindedir. İşletim sistemi ve kullanıcılarımızın kullanmış olduğu uygulamalar, bilgi işlem kaynağında olduğu gibi ortaktır. Paylaşılmış bir bilgi işlem kaynağı kullanılmaktadır.

Uygulama Sanallaştırma (Application Virtualization) ise durum tam tersidir. Uygulamaların ihtiyaç duymuş olduğu bilgi işlem kaynakları son kullanıcı bilgisayarları üzerinde kullanılmaktadır. Uygulamalar son kullanıcı bilgisayarı üzerinde çevrim dışı çalışmaktadır.

Uygulamalar son kullanıcı bilgisayarı üzerinde çalıştığı için paylaşımlı bir bilgi işlem kaynağı bulunmamaktadır. İşletim sistemi de aynı şekilde dağınık, kullanıcı bilgisayarlarının sahip olduğu işletim sistemleri kullanılmaktadır.

Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) türünde merkezi kullanım varken Uygulama Sanallaştırma (Application Virtualization) türünde merkezi dağıtım çözümü kullanılmaktadır.

Bu özellik ikinci incelememiz gerekli olan başlığı konuşmamıza neden olmaktadır.

Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) türünde son kullanıcılar uygulamaların barınmış olduğu sunucuya sürekli bir erişim ihtiyacı duyarken, Uygulama Sanallaştırma (Application Virtualization) ‘ da bu zorunluluk ortadan kalkmaktadır.

Uygulama Sanallaştırma (Application Virtualization) türünde kullanıcılarımız, uygulamaları çevrim dışı kullanabilmektedir.

Evde, otelde, Kafe ‘de. Her zaman her yerde. İnternet bağlantısı olmadan bile uygulamalarını çalıştırmaktadır.

Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) bilgi işlem kaynağı ya da işletim sisteminde oluşabilecek olan bir güvenlik zafiyeti (Security Hardening) ya da sunucu üzerinde oluşan bir bağlantı problemi Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) türünü kullanmakta olan bütün kullanıcıları eş zamanlı olarak etkilemektedir.

Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) üzerinde ki bu güvenlik zafiyetini Remote Desktop Server Güvenlimi sorusunu sormuş olduğumuz çalışmamız içinde cevaplamıştık ve belirttiğimiz gibi Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) türü, sanallaştırma türleri arasında yer alan en güvenilmez sanallaştırma türüdür…

Uygulama Sanallaştırma (Application Virtualization) türünde ise işletim sistemi üzerinde oluşabilecek bir güvenlik zafiyeti (Security Hardening) kullanıcıya özeldir.

Bağlantı problemi zaten Uygulama Sanallaştırma (Application Virtualization) türünde yaşanılmayan bir problemdir. Çünkü uygulamalar kullanıcı bilgisayarı üzerindeymiş gibi, çevrim dışı çalışmaktadır.

Bağlantı problemlerinin etki edecek olduğu temel problem, uygulama güncelleştirmesi çevrim dışı olan kullanıcılara uygulanamıyor olmasıdır.

Bir başka problem ise kullanıcılara çevrim dışı verilmeyen bir özelliğin o an da kullanıcılar tarafından ihtiyaç duyulması durumunda kullanılamayacak olmasıdır.

Üçüncü temel fark ise uygulama uyumluluğu.

Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) platformunda kullanıcılarımızın kullanacak olduğu uygulamalar Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) platformu ile uyumlu olması gerekmektedir.

Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) platformunun karakterini hatırlayalım. Tek bir tane bilgi işlem kaynağı ve ortak kullanılan işletim sistemi ve uygulamalar.

Yani bir uygulama öncelikle Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) platformunun sahip olduğu işletim sistemi üzerinde ve mimaride çalışabiliyor olması gerekmektedir.

Son kullanıcılarımızın sahip olduğu cihazların önemi bulunmamaktadır. Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) erişim protokolleri üzerinden sunuculara erişim yapmaları yeterlidir.

Bu özelliği sayesinde Windows Platformu içi yazılan bir uygulama, Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) çözümüyle açık kaynak kodlu bir işletim sistemi üzerinde ya da Remote Desktop protokolünün yüklü olduğu akıllı bir cep telefonu ya da bir Android Box üzerinde çalışabilir duruma gelmektedir.

Uygulama Sanallaştırma (Application Virtualization) ise donanım uyumluluğu ve işletim sistemi uyumluluğu Uygulama Sanallaştırma (Application Virtualization) ajanı ile uyumlu olması gerekmektedir.

Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) çok düşük bilgi işlem kaynakları ile çok devasa işlem yüklerini çalıştırma imkânımız varken Uygulama Sanallaştırma (Application Virtualization) uygulamanın ihtiyaç duyduğu bilgi işlem kaynaklarının son kullanıcı bilgisayarlarının sahip olması beklenmektedir.

Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) ve Uygulama Sanallaştırma (Application Virtualization) bu temel üç başlık altında bir-birinden keskin çizgiler ile ayrılmaktadır.

Konu başlıklarını özetlersek Uygulama Sanallaştırma (Application Virtualization) dağınık kaynak kullanımı, Merkezi dağıtım, donanım bağımlılığı ve esnek erişim imkânı sunarken Oturum Sanallaştırma (Session Virtualization) ise merkezi kaynak kullanımı, merkezi uygulama kullanımı, donanım bağımsızlığının ortadan kalkması ve Uygulama Sanallaştırma (Application Virtualization) türüne göre biraz daha az esnek erişim imkanları sunmaktadır.